Wpisy z miesiąca: Maj 2012
Rachunek bankowy a śmierć jego posiadacza.
W kolejnym wpisie chciałbym omówić zagadnienia związane ze śmiercią posiadacza rachunku bankowego. Jeśli chcesz się dowiedzieć, co dzieje się z pieniędzmi zgromadzonymi na takim rachunku po śmierci osoby, która go założyła i jakie prawa przysługują w związku z tym jej osobom bliskim zapraszam do lektury. Wiąże się z tym kilka istotnych kwestii, które postaram się Tobie przybliżyć.
Komu bank powinien wypłacić pieniądze z rachunku po śmierci posiadacza?
Po śmierci posiadacza rachunku, pieniądze na nim zgromadzone bank powinien wypłacić spadkobiercom zmarłego. Aby było to możliwe, muszą oni przedłożyć w banku sądowe postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku (na podstawie testamentu lub zgodnie z zasadami dziedziczenia ustawowego, gdy zmarły nie sporządził testamentu) albo poświadczenie dziedziczenia sporządzone przez notariusza (ma ono taką samą moc prawną jak postanowienie o stwierdzeniu spadku). Wypłata na rzecz każdego ze spadkobierców następuje w takiej proporcji, w jakiej nabyli udział w spadku. W sytuacji, gdy zmarły posiadacz rachunku zgromadził na nim pieniądze objęte małżeńską wspólnością ustawową, jego małżonek ma prawo żądać wypłaty połowy pieniędzy z tego rachunku, jako części z majątku wspólnego. Druga połowa wchodzi do spadku i powinna być wypłacona spadkobiercom po złożeniu w banku wyżej wymienionych dokumentów spadkowych.
Hipoteka umowna jako zabezpieczenie kredytu.
Wraz z rozwojem rynku kredytów hipotecznych, hipoteka jako forma zabezpieczenia wierzytelności bankowych stała się narzędziem powszechnie stosowanym w praktyce. Sam termin hipoteka wywodzący się z języka greckiego również zrobił zawrotną karierą na przestrzeni ostatnich lat i stosowany jest w mowie potocznej jako synonim na określenie kredytu hipotecznego. W dniu 20 lutego 2011 r., czyli ponad rok temu, weszła w życie bardzo ważna nowelizacja ustawy o księgach wieczystych i hipotece (ustawa ta reguluje w polskim prawie m.in. hipotekę). Dzisiaj zapraszam Ciebie do zapoznania się z hipoteką umowną obowiązującą po tej ważnej zmianie i zachęcam do lektury zwłaszcza jeżeli w najbliższym czasie planujesz zaciągnąć kredyt zabezpieczony w taki sposób.
Jedna hipoteka po zmianach.
W wyniku nowelizacji zlikwidowany został podział na hipotekę zwykłą (hipoteka ustanawiana w konkretniej kwocie na zabezpieczenie istniejącej wierzytelności, której wysokość jest ściśle określona) i hipotekę kaucyjną (hipoteka ustanawiana do określonej wysokości w sytuacji, gdy w momencie jej powstania nie można dokładnie określić wysokości zabezpieczonej wierzytelności). Model nowej hipoteki oparto zasadniczo na dotychczasowej hipotece kaucyjnej. Hipoteka zwykła została usunięta z ustawy, przy czym w pewnym zakresie wciąż będzie funkcjonować w praktyce, ponieważ wobec hipotek zwykłych powstałych przed dniem 20 lutego 2011 r. stosuje się przepisy w dawnym brzmieniu. Natomiast do hipotek kaucyjnych powstałych przed tą datą należy stosować przepisy ustawy o księgach wieczystych i hipotece w brzmieniu po nowelizacji, z pewnymi nielicznymi wyjątkami.
Czym się różni kredyt od pożyczki?
Kredyt i pożyczka kojarzą się z zaciąganiem długu pieniężnego i jako słowa w języku potocznym bywają stosowane zamiennie. Jednak z prawnego punktu widzenia są to różne umowy. Dzisiaj zapraszam Ciebie do przyjrzenia się różnicom pomiędzy nimi.
Pożyczka a kredyt.
Podstawowa kwestia to różne ustawy, które je regulują. Umowa pożyczki uregulowana jest w Kodeksie cywilnym (art. 720–724), natomiast umowę kredytu reguluje Prawo bankowe (rozdział 5).
Pożyczka sprowadza się do tego, że na podstawie zawartej umowy pożyczkodawca zobowiązuje się przenieść na pożyczkobiorcę własność określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko, co do gatunku (to jest zastępowalnych i zdefiniowanych wg cech rodzajowych, np. węgiel, zboże, cukier itp.), zaś pożyczkobiorca zobowiązany jest zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo rzeczy. Ważne jest to, że przy pożyczce dochodzi do zmiany własności pieniędzy albo rzeczy oznaczonych, co do gatunku, stają się one własnością pożyczkobiorcy. Jeżeli przedmiotem pożyczki są pieniądze, w umowie wystarczy wskazać kwotę pożyczki. Gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy oznaczone gatunkowo to w umowie należy określić ich rodzaj i ilość.
Pożyczek może udzielać każdy, zarówno osoba fizyczna jak i instytucja. Warunkiem jest, aby pożyczkodawca był właścicielem pożyczanych pieniędzy lub rzeczy.
Poręczenie za spłatę kredytu lub pożyczki.
Poręczenie to popularna forma zabezpieczenia spłaty kredytów lub pożyczek, często stosowany pomiędzy członkami rodziny lub przyjaciółmi. Jednak nie wszyscy, którzy decydują się zostać poręczycielem zdają sobie w pełni sprawę z tego jak kształtuje się ich odpowiedzialność. Poniżej postaram się przybliżyć Tobie istotne kwestie związane z udzieleniem poręczenia.
Czym jest poręczenie?
Poręczenie to umowa na podstawie, której poręczyciel (dający poręczenie) zobowiązuje się względem wierzyciela (np. banku) wykonać zobowiązanie w przypadku, gdyby dłużnik (np. kredytobiorca) swojego zobowiązania nie wykonał. Poręczenie uregulowane jest w kodeksie cywilnym w art. 876 – 887. Jest to umowa dwustronna zawierana pomiędzy wierzycielem i poręczycielem bez udziału dłużnika. Poręczyciel powinien złożyć swoje oświadczenie o udzieleniu poręczenia na piśmie. Ustne oświadczenie poręczyciela będzie nieważne. Ten rygor nie obowiązuje wierzyciela, jego oświadczenie może być złożone nawet w sposób dorozumiany np. przez przyjęcie dokumentu zawierającego oświadczenie poręczyciela. Aby umowa poręczenia była ważna nie jest konieczna zgoda dłużnika, ponieważ nie jest on stroną tej umowy.
