Wpisy dla kategorii: pożyczka

Długi spadkowe a milczące przyjęcie spadku.

Dziedziczenie długów może być nie lada problemem. Powszechne w naszych czasach zaciąganie kredytów bankowych, czy pożyczek u innych pożyczkodawców w połączeniu z często ograniczoną wiedzą spadkobierców na temat długów zmarłego i zasad prawa spadkowego, nierzadko skutkuje pełną odpowiedzialnością spadkobierców za spłatę takich długów.

Milczące przyjęcie spadku. 

Ogólne zasady odpowiedzialności za długi spadkowe na przykładzie zaciągniętego przez spadkodawcę kredytu przedstawiłem tutaj: Kredyt a śmierć kredytobiorcy. Dla przypomnienia napiszę krótko, że odpowiedzialność za długi spadkowe uzależniona jest od sposobu, w jaki spadkobierca przyjął spadek. Odrzucając spadek nie musi spłacać długów spadkowych w ogóle. Przyjmując spadek wprost, ponosi on odpowiedzialność za długi spadkowe bez ograniczeń. Odpowiada wówczas za ich spłatę całym swoim majątkiem oraz majątkiem zmarłego, który odziedziczył. Ograniczyć swoją odpowiedzialność za długi spadkowe może przyjmując spadek z tzw. dobrodziejstwem inwentarza. Gdy tak uczyni to odpowiada za spłatę długów spadkodawcy do kwoty, która jest równa wartości odziedziczonego przez niego spadku. Spadkobierca nie odpowiada wtedy za długi spadkowe przewyższające wartość spadku.

Pożyczka pieniężna a podatek od czynności cywilnoprawnych.

Od niektórych czynności cywilnoprawnych, w tym umów, należy zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych.  W zależności od rodzaju czynności cywilnoprawnej, stawka tego podatku może wynosić: 0,1 proc., 0,5 proc., 1 proc., 2 proc., 19 zł. Jedną z umów, przy której także trzeba pamiętać o podatku od czynności cywilnoprawnych jest umowa pożyczki.

Umowa pożyczki a obowiązek podatkowy.

Przy umowie pożyczki podatnikiem jest pożyczkobiorca, który jest zobowiązany obliczyć i wpłacić należny podatek od czynności cywilnoprawnych w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy. Należy przy tym pamiętać, że umowa pożyczki jest skutecznie zawarta przez samo porozumienie stron. Przekazania pieniędzy pożyczkobiorcy z tytułu pożyczki nie należy traktować jako chwili zawarcia umowy, tylko jako wykonanie zobowiązania po stronie pożyczkodawcy. Ma to bardzo ważne znaczenie dla ustalenia momentu, w którym powstaje obowiązek podatkowy. Powstaje on bowiem już w momencie zawarcia umowy, niezależnie od tego, czy później nastąpi przekazanie pieniędzy, albo czy strony rozwiążą umowę lub od niej odstąpią.

W związku z powstaniem obowiązku podatkowego, pożyczkobiorca zobowiązany jest złożyć w urzędzie skarbowym deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnej PCC-3. Nie dotyczy to przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. Płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego są notariusze. Jeżeli zatem umowa pożyczki zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, to notariusz powinien pobrać i odprowadzić do urzędu skarbowego ewentualny podatek PCC od takiej umowy.

Rzeczywista roczna stopa oprocentowania a kredyt konsumencki.

Początek roku przynosi zazwyczaj trochę zmian. Jedną z nich jest ta, która weszła w życie 01 stycznia 2013 r. i dotyczy ustawy o kredycie konsumenckim.  Wdrożyła ona wymogi Unii Europejskiej, określone w dyrektywie Komisji 2011/90/UE z 14 listopada 2011 r.

RRSO powinna być liczona w taki sam sposób.

Celem tej dyrektywy jest ustalenie w państwach Unii Europejskiej takiego samego sposobu obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania dla kredytów konsumenckich. Jednakowy sposób obliczania tego wskaźnika ma w założeniu umożliwić konsumentom porównywanie ofert kredytodawców w państwach należących do UE. Sposób ten opiera się na przyjęciu nowych założeń do obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania dla umów kredytowych przewidujących różne sposoby wykorzystania kredytu.

Do tej pory, w zależności od sposobu wykorzystania kredytu, koszty kredytu ponoszone przez konsumenta mogły się różnić. Nowy sposób liczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania ma to zmienić. Obecnie kredytodawcy oferujący kredyty konsumentom, w tym kredyty na czas nieokreślony lub spłacane w całości w powtarzających się okresach, powinni obliczać ją według takich samych założeń.

O czym warto pamiętać pożyczając pieniądze?

Pożyczanie pieniędzy w gronie rodziny, przyjaciół albo znajomych jest dosyć powszechne. Jednak w momencie udzielania pożyczki, strony nie zawsze przywiązują należytą wagę do aspektów prawnych z nią związanych. Dający pożyczkę nierzadko krępuje się lub uważa za niestosowne w stosunku do bliskich osób zachować bardziej sformalizowane podejście przy zawieraniu tego rodzaju umowy. Zdarza się, że takie zachowanie obraca się później przeciwko niemu i w efekcie ma on trudności w odzyskaniu pieniędzy. Dzisiaj kilka słów o tym, na co zwrócić uwagę przy pożyczce pieniężnej.

Pożyczkę reguluje kodeks cywilny.

Jeżeli pożyczasz komuś pieniądze to zawierasz umowę pożyczki w rozumieniu prawa cywilnego. Umowa ta uregulowana jest w kodeksie cywilnym (art. 720 – 724). Z prawnego punktu widzenia, przez umowę pożyczki pieniężnej osoba, która pożyczki udziela czyli pożyczkodawca, zobowiązuje się przenieść określoną ilość pieniędzy na własność osoby, zaciągającej pożyczkę czyli pożyczkobiorcy. Pożyczkobiorca zobowiązany jest natomiast zwrócić tę samą ilość pieniędzy czyli inaczej mówiąc spłacić pożyczkę. Umowa pożyczki jest więc umową zobowiązującą dla obydwu stron. Dochodzi ona do skutku przez samo porozumienie się stron, czyli od tego momentu jest dla nich prawnie wiążąca. Prawnicy określają takie umowy mianem konsensualnych. Udostępnienie pieniędzy pożyczkobiorcy jest już zrealizowaniem zawartej umowy.

Odsetki – co o nich wiedzieć wypada?

Jeżeli szukasz definicji odsetek w kodeksie cywilnym, prawie bankowym czy innej ustawie to jej nie znajdziesz. Żadna ustawa nie określa, bowiem tego czym są odsetki. To jednak wcale nie oznacza, że obowiązujące prawo nie zawiera regulacji odnoszących się do odsetek, wręcz przeciwnie. Dzisiaj chciałbym przybliżyć Tobie najważniejsze z nich.

Czym są odsetki?

W odniesieniu do zobowiązań pieniężnych przez odsetki rozumie się wynagrodzenie za korzystanie z cudzych pieniędzy. Odsetki takie mają charakter kredytowy. Ich wielkość zależy od wysokości stopy procentowej, wysokości długu od którego są naliczane oraz czasu, w jakim dług powinien być przez dłużnika spłacony (np. pożyczka lub kredyt).

Wyróżnia się także odsetki za opóźnienie w spełnieniu zobowiązania pieniężnego. Wówczas odsetki mają charakter odszkodowawczy i represyjny wobec dłużnika.

Odsetki są świadczeniem okresowym i ubocznym wobec długu, z którym są związane. Dług jest świadczeniem głównym, jakie dłużnik ma obowiązek spełnić na rzecz wierzyciela. Odsetki mają natomiast charakter akcesoryjny, gdyż prawo do żądania zapłaty odsetek nie może powstać bez prawa do żądania zapłaty długu głównego. Jednak prawidłowość ta nie działa w drugą stronę, tj. jeśli roszczenie o zapłatę odsetek już powstało, to jest niezależne od prawa do żądania zapłaty długu głównego. Może zatem trwać po wygaśnięciu tego długu, być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego (np. przelewu) oraz może być dochodzone przed sądem niezależnie od długu głównego.

Czym się różni kredyt od pożyczki?

Kredyt i pożyczka kojarzą się z zaciąganiem długu pieniężnego i  jako słowa w języku potocznym bywają stosowane zamiennie. Jednak z prawnego punktu widzenia są to różne umowy. Dzisiaj zapraszam Ciebie do przyjrzenia się różnicom pomiędzy nimi.

Pożyczka a kredyt.

Podstawowa kwestia to różne ustawy, które je regulują. Umowa pożyczki uregulowana jest w Kodeksie cywilnym (art. 720724), natomiast umowę kredytu reguluje Prawo bankowe (rozdział 5).

Pożyczka sprowadza się do tego, że na podstawie zawartej umowy  pożyczkodawca zobowiązuje się przenieść na pożyczkobiorcę własność określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko, co do gatunku (to jest zastępowalnych i zdefiniowanych wg cech rodzajowych, np. węgiel, zboże, cukier itp.), zaś pożyczkobiorca zobowiązany jest zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo rzeczy. Ważne jest to, że przy pożyczce dochodzi do zmiany własności pieniędzy albo rzeczy oznaczonych, co do gatunku,  stają się one własnością pożyczkobiorcy. Jeżeli przedmiotem pożyczki są pieniądze, w umowie wystarczy wskazać kwotę pożyczki. Gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy oznaczone gatunkowo to w umowie należy określić ich rodzaj i ilość.

Pożyczek może udzielać  każdy, zarówno osoba fizyczna jak i instytucja.  Warunkiem jest, aby pożyczkodawca był właścicielem pożyczanych pieniędzy lub rzeczy.

Poręczenie za spłatę kredytu lub pożyczki.

Poręczenie to popularna forma zabezpieczenia spłaty kredytów lub pożyczek, często stosowany pomiędzy członkami rodziny lub przyjaciółmi. Jednak nie wszyscy, którzy decydują się zostać poręczycielem zdają sobie w pełni sprawę z tego jak kształtuje się ich odpowiedzialność. Poniżej postaram się przybliżyć Tobie istotne kwestie związane z udzieleniem poręczenia

Czym jest poręczenie?

Poręczenie to umowa na podstawie, której poręczyciel (dający poręczenie) zobowiązuje się względem wierzyciela (np. banku) wykonać zobowiązanie w przypadku, gdyby dłużnik (np. kredytobiorca) swojego zobowiązania nie wykonał.  Poręczenie uregulowane jest w kodeksie cywilnym w art. 876887. Jest to umowa dwustronna zawierana pomiędzy wierzycielem i poręczycielem bez udziału dłużnika. Poręczyciel powinien złożyć swoje oświadczenie o udzieleniu poręczenia na piśmie.  Ustne oświadczenie poręczyciela będzie nieważne. Ten rygor nie obowiązuje wierzyciela, jego oświadczenie może być złożone nawet w sposób dorozumiany np. przez przyjęcie dokumentu zawierającego oświadczenie poręczyciela. Aby umowa poręczenia była ważna nie jest konieczna zgoda dłużnika, ponieważ nie jest on stroną tej umowy.