Wpisy oznaczone tagiem: bank
Rekomendacje w zakresie bezpieczeństwa kart zbliżeniowych.
Płatności kartami zbliżeniowymi w Polsce rozwijają się dynamicznie. Pod tym względem nasz kraj znajduje się w światowej czołówce, pomimo tego, że sam rynek płatności bezgotówkowych wciąż nie jest jeszcze tak rozwinięty jak w krajach zachodnich.
Pomimo rosnącej popularności płacenie za pomocą kart zbliżeniowych nadal bywa uważane jako czynność płatnicza obarczona większym ryzykiem niż przy użyciu tradycyjnych kart. Powodu takiego stanu rzeczy należy upatrywać między innymi w tym, że procedury wydawania kart zbliżeniowych nie we wszystkich bankach były dla klientów przyjazne. Wydawcy kart nie zawsze umożliwiali klientowi wybór opcji korzystania z funkcji zbliżeniowej lub niekorzystania z niej. Szwankowało również informowanie klientów o zasadach działania takich kart oraz sposobach korzystania z nich.
Aby temu przeciwdziałać, Rada ds. Systemu Płatniczego czyli ciało opiniodawczo-doradcze Zarządu Narodowego Banku Polskiego, wydała rekomendacje w zakresie bezpieczeństwa kart zbliżeniowych. Są one zbiorem dobrych praktyk, jakie zalecane są do wdrożenia przy wydawaniu kart zbliżeniowych. W przygotowanie tego dokumentu zaangażowany był także Związek Banków Polskich oraz kilkanaście banków wydających takie instrumenty płatnicze.
Reklamacja chargeback a upadłość biura podróży.
O procedurze chargeback pisałem na blogu w zeszłym roku: Transakcje z użyciem kart płatniczych a procedura chargeback. Dla przypomnienia wspomnę, że jest to procedura opracowana i stosowana przez organizacje płatnicze Visa i MasterCard dostępna dla klientów płacących kartami. Mogą to być karty debetowe, kredytowe czy przedpłacone. Chargeback umożliwia wydawcy karty (bankowi) przesłanie za pośrednictwem organizacji płatniczej reklamacji klienta (użytkownika karty), która obciąża rachunek akceptanta (np. sprzedawcy) kwotą, którą klient zapłacił kartą. Jeśli reklamacja jest zasadna następuje zwrot pieniędzy na rachunek posiadacza karty. Po informacje na temat tego, kiedy i jak można złożyć reklamację chargeback odsyłam do wspomnianej na wstępie publikacji.
To z jakich powodów można złożyć reklamację w trybie chargeback ustalają organizacje płatnicze w swoich regulaminach. Co jakiś czas regulacje te podlegają zmianom, są one aktualizowane i dostosowywane do zmieniających się realiów przy płaceniu kartami. Do najbardziej typowej przyczyny należy zaliczyć sytuacje, w których płatność kartą nastąpiła a towar nie został dostarczony lub usługa nie została wykonana. Taką sytuacją jest np. niewykonanie usługi w ramach wycieczki wykupionej w upadłym biurze podróży.
Rekomendacja S w nowej odsłonie.
Komisja Nadzoru Finansowego w dniu 18 czerwca br. wydała nową Rekomendację S dotyczącą dobrych praktyk w zakresie zarządzania ekspozycjami kredytowymi zabezpieczonymi hipotecznie. Czyli mówiąc nieco bardziej po polsku, KNF na podstawie przepisów Prawa bankowego wydała zbiór zaleceń dla banków, które powinny być stosowane przy kredytach hipotecznych.
Rekomendacja S odnosi się do wszystkich banków objętych przepisami polskiego prawa. Jest wskazaniem przez KNF pożądanego sposobu prowadzenia działalności przez bank, w tych przypadkach, gdy przepisy prawa nie regulują tego lub czynią to w sposób niedookreślony, a istnieją przesłanki dla ukształtowania dobrej praktyki rynkowej w odniesieniu do kredytów hipotecznych.
Rekomendacja S wersja 2.0.
Na wstępie nowej Rekomendacji S, Komisja Nadzoru Finansowego zaznacza, że jej zapisy wynikają z doświadczeń rozwoju akcji kredytowej, jak również z doświadczeń i wniosków wynikających z kryzysu finansowego, jaki dotknął globalną gospodarkę w ostatnich latach.
W zamierzeniu KNF Rekomendacja S ma przyczyniać się do zapewnienia wysokiej jakości portfeli kredytowych budowanych przez banki co leży w interesie nie tylko banków, ale także wszystkich innych uczestników rynku nieruchomości, jak również gospodarki. Ma to pozwolić na stworzenie solidnych fundamentów dla rozwoju rynku instrumentów dłużnych opartych o portfele kredytów mieszkaniowych o wysokiej jakości. Pożyjemy zobaczymy co z tego wyniknie i czy listy zastawne zaczną być powszechniej stosowane w kraju nad Wisłą.
O czym mówią Zasady Dobrej Praktyki Bankowej?
Środowisko bankowe wypracowało zbiór dobrych praktyk, jakie chce stosować w swojej działalności. Mowa o Zasadach Dobrej Praktyki Bankowej określających standardy postępowania dla banków, ich pracowników oraz osób, za pośrednictwem których banki wykonują czynności bankowe. Zasady te zostały określone przez Komisję Etyki Bankowej działającą przy Związku Banków Polskich.
Banki powinny zapewniać swoim pracownikom stałą możliwość zapoznawania się z ich treścią. To samo dotyczy osób trzecich, za których pośrednictwem wykonują czynności bankowe. Banki mają obowiązek zapewnić ich przestrzeganie przez te osoby.
Zasady postępowania banków w stosunkach z klientami.
Zgodnie z Zasadami Dobrej Praktyki Bankowej, w relacjach ze swoimi klientami bank powinien postępować mając na uwadze zaufanie, jakim jest darzony jako instytucja zaufania publicznego. Powinien przy tym przestrzegać wysokich wymagań co do rzetelności, traktując wszystkich klientów z należytą starannością.
Dane w BIK możesz sprawdzić teraz on-line.
W jaki sposób działa Biuro Informacji Kredytowej pisałem już na blogu, o tutaj: Biuro Informacji Kredytowej (BIK) – czym jest i jak działa? W publikacji tej wspomniałem, że klienci banków mają możliwość sprawdzenia danych jakie zostały o nich zgromadzone w BIK i podejrzeć swoją historię kredytową pobierając stosowne raporty z BIK. Do niedawna wniosek o otrzymanie raportu można było złożyć osobiście w biurze obsługi klienta BIK lub drogą pocztową.
Raport w BIK sprawdzisz teraz on-line.
BIK przygotował nową ofertę dla konsumentów w zakresie dostępu do danych kredytowych, proponując im dostęp do swoich raportów on-line. Oferta ta obejmuje trzy pakiety:
- Pakiet Monitoring,
- Pakiet Ochrona,
- Pakiet Minimalny.
Za Pakiet Monitoring trzeba zapłacić 99 zł rocznie. W zamian otrzymuje się dostęp do 12 raportów rocznie dostępnych on-line. Raporty te zawierają szczegółowe dane, które można grupować i analizować. Zawierają one także ocenę punktową (tzw. scoring) nadaną przez BIK za wyjątkiem przypadków, gdy jej nadanie nie było możliwe ze względu niepełne dane kredytowe. Klient banku nie będzie mógł także podejrzeć oceny punktowej, gdy jego kredyt był aktywny krócej niż pół roku albo miał opóźnienia w spłacie kredytu dłuższe niż 90 dni.
Upadłość deweloperska – to trzeba poprawić.
Ustawa deweloperska obowiązuje już od ponad roku. Oprócz wielu rozwiązań korzystnych dla klientów deweloperów, w tym mieszkaniowych rachunków powierniczych, o których już na blogu pisałem, wprowadziła ona także przepisy dotycząc upadłości deweloperskiej.
Mowa o art. 425.1 – 425.5 prawa upadłościowego i naprawczego. W założeniu mają one chronić nabywców lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, którzy wpłacili na rzecz dewelopera pieniądze, ale swojej transakcji przed ogłoszeniem jego upadłości nie sfinalizowali. Regulacji tych nie można niestety opatrzyć etykietą „dobra robota”, gdyż są one niejasne, niespójne i wywołują rozbieżności interpretacyjne. Poniżej postaram się zwięźle o tym napisać.
Upadłość deweloperska a odrębna masa upadłości.
Upadłość deweloperska to postępowanie upadłościowe prowadzone wobec dewelopera. Deweloperem jest przedsiębiorca, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy deweloperskiej zobowiązał się do o ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia tego prawa na nabywcę, albo do przeniesienia na nabywcę własności nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym lub użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej i własności domu jednorodzinnego na niej posadowionego stanowiącego odrębną nieruchomość.
Cudzy dług można przejąć, czyli o przejęciu długu słów kilka.
Zgodnie z prawem cywilnym cudzy dług można przejąć na siebie, czyli zobowiązać się do jego spłaty zamiast osoby, która go zaciągnęła. Przejęcie długu sprowadza się do tego, że w miejsce dłużnika wstępuje inna osoba (przejemca długu), a dłużnik zostaje zwolniony przez wierzyciela z obowiązku jego spłaty. Przy czym, prawa i obowiązki wynikające z umowy, na podstawie której dług został u wierzyciela (np. u pożyczkodawcy) zaciągnięty pozostają niezmienione. Zmienia się tylko osoba dłużnika zobowiązanego do uregulowania długu.
W praktyce bankowej przejęcie długu spotyka się np. przy podziale spółki będącej kredytobiorcą. Przejęcie długu z udzielonego kredytu możliwe jest także w odniesieniu do dłużnika będącego osobą fizyczną. Wówczas jedna osoba zastępuje inną jako kredytobiorca lub współkredytobiorca.
W jaki sposób można przejąć dług?
Przejęcie długu może być dokonane na dwa sposoby:
-
na podstawie umowy zawartej przez bank z osobą trzecią (przejemcą długu), za zgodą dłużnika albo
-
na podstawie umowy zawartej przez dłużnika z osobą trzecią (przejemcą długu), za zgodą banku.
