Wpisy oznaczone tagiem: karty płatnicze
Karta kredytowa, kredyt w ROR a ustawa o kredycie konsumenckim.
Pierwsze publikacje na blogu dotyczyły kredytu konsumenckiego oraz praw i obowiązków banku oraz klienta z nim związanych. Kredyt konsumencki bywa jednak postrzegany trochę stereotypowo. Większość z nas słysząc słowa „kredyt konsumencki” ma przed oczami obraz Kowalskiego, który sam lub w towarzystwie swojej drugiej połowy, wiedziony pokusą nabycia najcieńszego z telewizorów lub kosmicznej lodówki, względnie nowego, połyskującego chromem i lakierem samochodu udaje się do banku za rogiem, gdzie podpisuje tradycyjną, papierową umowę kredytu i spłaca następnie zadłużenie w ratach ustalonych z bankiem.
Kredyt konsumencki ma różną postać.
Taki kredyt naturalnie będzie konsumencki, jeśli nie przekroczy kwoty 255 550 zł lub jej równowartości w innej walucie, a kredytobiorca zaciąga go jaki konsument. Więcej na ten temat pisałem tutaj: „Kredyt konsumencki, czym jest i dlaczego warto to wiedzieć” Jednak wielu klientom banków umyka fakt, iż kredyt udostępniony w innych formach również może być kredytem konsumenckim ze wszystkimi konsekwencjami, które się z tym wiążą.
Transakcje z użyciem kart płatniczych a procedura chargeback.
Jeżeli płacisz kartą w pewnych, niekorzystnych dla siebie okolicznościach możesz odzyskać swoje pieniądze. Możliwości takie stwarza tzw. procedura chargeback zwana po polsku obciążeniem zwrotnym.
Co to jest procedura chargeback?
Jest to procedura opracowana i stosowana przez organizacje płatnicze Visa i MasterCard. Umożliwia wydawcy karty (bankowi) przesłanie za pośrednictwem organizacji płatniczej reklamacji klienta (użytkownika karty), która obciąża rachunek akceptanta (np. podmiotu prowadzącego sklep) kwotą, którą klient zapłacił przy użyciu karty. Jeśli reklamacja jest zasadna następuje zwrot pieniędzy z rachunku sprzedawcy na rachunek użytkownika karty, dlatego proces ten po polsku nazywa się obciążeniem zwrotnym.
Procedura dostępna jest dla wszystkich klientów płacących kartami debetowymi, kredytowymi czy przedpłaconymi. Jak już wspomniałem podlegają jej transakcje realizowane kartami organizacji płatniczych Visa i MasterCard. Objętą są nią wypłaty gotówki w bankomatach, transakcje kartami w terminalach POS (w punktach handlowych) oraz transakcje na odległość, internetowe i zamówienia telefoniczne z wykorzystaniem kodu CVV (Card Verification Numer, ostatni trzycyfrowy numer wydrukowany na pasku podpisu na odwrocie karty). Procedurze chargeback nie podlegają natomiast przelewy i transfery z kart oraz transakcje we wpłatomatach.
Czas wykonania transakcji płatniczych.
Założeniem dyrektywy PSD (dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 13 listopada 2007 r.), wdrożonej do polskiego systemu prawnego poprzez ustawę o usługach płatniczych z 19 sierpnia 2011 r. (Dz. U. Nr 199, poz. 1175) było m.in. stworzenie sprawnych i bezpiecznych zasad dokonywania płatności na obszarze Europejskiego Obszaru Gospodarczego (kraje UE oraz Norwegia, Lichtenstein, Islandia). Transakcje płatnicze realizowane na tym obszarze powinny być w takim samym stopniu łatwe w realizacji jak płatności krajowe. Oprócz szeregu rozmaitych kwestii ustawa o usługach płatniczych zawiera również postanowienia odnoszące się do czasu wykonania transakcji płatniczych. W dzisiejszym wpisie chciałbym je Tobie przybliżyć.
Formy rozliczeń bezgotówkowych.
Usługami płatniczymi są m.in. realizowane przez dostawcę usług płatniczych (kto jest dostawcą takich usług dowiesz się tutaj: Ustawa o usługach płatniczych – to warto wiedzieć) transfery środków pieniężnych na rachunek prowadzony u innego dostawcy w formie:
Odpowiedzialność za nieautoryzowane transakcje kartą płatniczą.
Ustawa o usługach płatniczych, która weszła w życie 24 października 2011 r., do usług płatniczych zalicza m. in. wykonywanie transakcji przy użyciu karty płatniczej lub podobnego instrumentu płatniczego. Dzisiaj chciałbym przedstawić Tobie zasady odpowiedzialności za nieautoryzowane transakcje z użyciem karty płatniczej określone w tej ustawie. Zagadnienie będzie omówione na przykładzie kart, ale te same zasady stosuje się także do innych instrumentów płatniczych.
Usługi płatnicze z użyciem karty.
Ustawa o usługach płatniczych określa prawa i obowiązki stron w zakresie dostarczania usług płatniczych i korzystania z nich. Zawiera także określenie zasad odpowiedzialności użytkownika karty i dostawcy usług płatniczych za nieautoryzowane transakcje płatnicze.
Ustawa o usługach płatniczych – to warto wiedzieć.
Od dnia 24 października 2011 r. obowiązuje ustawa o usługach płatniczych z 19 sierpnia 2011 r. (Dz. U. Nr 199, poz. 1175). Ustawa ta wdrożyła do polskiego prawa postanowienia dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 13 listopada 2007 r. (tzw. dyrektywy PSD) określającej zasady wykonywania usług płatniczych na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego (kraje Unii Europejskiej oraz Norwegia, Lichtenstein, Islandia). Dyrektywa PSD ma na celu unormowanie sposobów świadczenia usług płatniczych oraz uregulowanie działalności polegającej na ich świadczeniu w krajach Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Jeśli dokonujesz transakcji płatniczych np. przy użyciu karty płatniczej albo w formie polecenia przelewu ten wpis przybliży Tobie założenia ustawy, która się do nich odnosi.
Co reguluje ustawa o usługach płatniczych?
Ustawa o usługach płatniczych jest pierwszą kompleksową regulacją dotyczącą usług płatniczych w polskim prawie. Od dnia jej wejścia w życie świadczenie usług płatniczych ma charakter działalności regulowanej i jest objęte nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego.
