Wpisy oznaczone tagiem: prawo bankowe

Bankowy tytuł egzekucyjny – to już jest koniec.

W dniu 27 listopada 2015 r. wchodzi w życie ustawa z dnia 25 września 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw (Dz. 2015 poz. 1854). Wprowadza ona bardzo ważne zmiany, gdyż m.in. uchyla art. 96-98 ustawy Prawo bankowe, czyli przepisy regulujące zasady wystawiania przez banki bankowych tytułów egzekucyjnych. Oznacza to, że bankowy tytuł egzekucyjny zostaje wyeliminowany z systemu prawnego i banki nie będą mogły się nim już posługiwać.

Przepisy regulujące bankowy tytuł egzekucyjny zostały uchylone.

W oparciu o uchylone przepisy  banki mogły na podstawie ksiąg bankowych lub innych dokumentów związanych z dokonywaniem czynności bankowych, wystawiać bankowe tytuły egzekucyjne. Bankowy tytuł egzekucyjny (b.t.e.) mógł być podstawą egzekucji prowadzonej według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego po nadaniu mu przez sąd klauzuli wykonalności przeciwko osobie, która bezpośrednio z bankiem dokonywała czynności bankowej albo była dłużnikiem banku z tytułu zabezpieczenia wierzytelności banku wynikającej z czynności bankowej i złożyła pisemne oświadczenie o poddaniu się egzekucji oraz gdy roszczenie objęte tytułem wynikało bezpośrednio z tej czynności bankowej lub jej zabezpieczenia.

Rachunek bankowy dla osoby małoletniej.

Dziś Dzień Dziecka, a to się dobrze składa, gdyż kolejny temat na blogu poświęcony będzie zagadnieniom związanym z prowadzeniem rachunków bankowych dla dzieci. 😉 

Rachunek bankowy jak najbardziej może być otwarty i prowadzony dla osób małoletnich tj. takich, które nie ukończyły 18 lat. Jak wiadomo, w kraju nad Wisłą człowiek staje się pełnoletni właśnie po osiągnięciu tego wieku. Na gruncie prawa cywilnego nabywa wówczas tzw. pełną zdolność do czynności prawnych czyli może samodzielnie dokonywać czynności cywilnoprawnych kształtując w ten sposób swoją sytuację prawną.

Rachunek bankowy a zdolność do czynności prawnych małoletniego.

Osoby poniżej 13 roku nie mają w ogóle zdolności do czynności prawnych co oznacza, że zasadniczo czynności prawne dokonane przez takie osoby są nieważne. Nieważna byłaby zatem umowa rachunku bankowego czy umowa kredytu zawarta przez taką osobę.

Cudzy dług można przejąć, czyli o przejęciu długu słów kilka.

Zgodnie z prawem cywilnym cudzy dług można przejąć na siebie, czyli zobowiązać się do jego spłaty zamiast osoby, która go zaciągnęła. Przejęcie długu sprowadza się do tego, że w miejsce dłużnika wstępuje inna osoba (przejemca długu), a dłużnik zostaje zwolniony przez wierzyciela z obowiązku jego spłaty. Przy czym, prawa i obowiązki wynikające z umowy, na podstawie której dług został u wierzyciela (np. u pożyczkodawcy) zaciągnięty pozostają niezmienione. Zmienia się tylko osoba dłużnika zobowiązanego do uregulowania długu.

W praktyce bankowej przejęcie długu spotyka się np. przy podziale spółki będącej kredytobiorcą. Przejęcie długu z udzielonego kredytu możliwe jest także w odniesieniu do dłużnika będącego osobą fizyczną. Wówczas jedna osoba zastępuje inną jako kredytobiorca lub współkredytobiorca.

W jaki sposób można przejąć dług?

Przejęcie długu może być dokonane na dwa sposoby:

  • na podstawie umowy zawartej przez bank z osobą trzecią (przejemcą długu), za zgodą dłużnika albo
  • na podstawie umowy zawartej przez dłużnika z osobą trzecią (przejemcą długu), za zgodą banku.

Hipoteka przymusowa – kiedy można ją ustanowić?

Zazwyczaj hipoteka na nieruchomości dłużnika ustanawiana jest przez niego dobrowolnie, tj. na podstawie umowy z wierzycielem. Do powstanie hipoteki umownej niezbędna jest bowiem umowa zawarta pomiędzy właścicielem nieruchomości, która ma zostać hipoteką obciążona a wierzycielem (np. bankiem). Pisałem o tym tutaj: Hipoteka umowna jako zabezpieczenie kredytu. W określonych sytuacjach możliwe jednak jest ustanowienie hipoteki wbrew woli dłużnika. Mowa jest o tzw. hipotece przymusowej, której nazwa odzwierciedla taki stan rzeczy. Dzisiejszy wpis na blogu poświęcony będzie właśnie tego rodzaju hipotece.

Co może być podstawą do ustanowienia hipoteki przymusowej?

Hipoteka przymusowa powstaje bez zgody właściciela nieruchomości i jest to podstawowa różnica pomiędzy hipoteką umowną a hipoteką przymusową. Wierzyciel może domagać się ustanowienia hipoteki przymusowej w celu przeprowadzenia egzekucji z nieruchomości wchodzącej w skład majątku dłużnika.

Generalnie rzecz ujmując, wierzyciel może wnioskować o wpisanie hipoteki przymusowej na wszystkich nieruchomościach dłużnika, jeżeli jego wierzytelność jest stwierdzona tytułem wykonawczym, zgodnie z przepisami o postępowaniu egzekucyjnym. Tytuł wykonawczym to tytuł egzekucyjny zaopatrzony przez sąd w klauzulę wykonalności stwierdzającą, że może być on wykonany w trybie egzekucji sądowej, realizowanej przez komornika.

Gwarancja bankowa jako zabezpieczenie wierzytelności.

Banki zazwyczaj kojarzą się z takimi czynnościami jak udzielanie kredytów, przyjmowanie lokat czy prowadzenie rachunków bankowych. Jednak czynności zastrzeżonych wyłącznie dla banków jest znacznie więcej. Jedną z nich jest udzielanie i potwierdzanie gwarancji bankowych. Bohaterem dzisiejszego odcinka będzie właśnie gwarancja bankowa. Przepisy dotyczące gwarancji bankowej zawiera najważniejsza dla banków ustawa, czyli Prawo bankowe (art. 8084). Banki mogą na zlecenie udzielać gwarancji bankowych i w praktyce robią to powszechnie.

Czym jest gwarancja bankowa?

Zgodnie z art. 81 Prawa bankowego jest to jednostronne zobowiązanie banku-gwaranta, że po spełnieniu przez podmiot uprawniony (beneficjenta gwarancji) określonych warunków zapłaty, które mogą być stwierdzone określonymi w tym zapewnieniu dokumentami, jakie beneficjent załączy do sporządzonego we wskazanej formie żądania zapłaty, bank wykona świadczenie pieniężne na rzecz beneficjenta gwarancji – bezpośrednio albo za pośrednictwem innego banku.

W piśmiennictwie prawniczym i orzecznictwie sądów przyjmuje się, że gwarancja to umowa pomiędzy bankiem-gwarantem a beneficjentem gwarancji, przy czym stroną jednostronnie zobowiązaną jest bank wystawiający gwarancję. Jego zobowiązanie ma charakter pieniężny, czyli polega na zapłacie określonej sumy pieniężnej w razie wykonania przez uprawnionego (beneficjenta gwarancji) praw z gwarancji. Gwarancja może być wystawiona w złotych lub w walucie obcej.

Kredyt hipoteczny – abecadło kredytobiorcy.

Sporo osób poszukuje w sieci informacji na temat ustawy o kredycie hipotecznym sądząc, że taka w polskim prawie występuje. Prawda jest taka, iż nie ma jeszcze takiej ustawy, ale w przyszłości być może się to zmieni. Wiele z dotychczas opublikowanych na moim blogu wpisów odnosi się do kredytu hipotecznego. Dzisiejszy o charakterze ogólnym, ma za zadanie usystematyzować osobom zainteresowanym tą tematyką najistotniejsze zagadnienia z tą tematyką związane.

Kredyt hipoteczny to każdy kredyt zabezpieczony hipoteką.

Kredytem hipotecznym w szerokim tego słowa znaczeniu jest tak naprawdę każdy kredyt udzielony przez bank, którego spłata została zabezpieczona hipoteką. Czyli będzie to zarówno kredyt udzielony kredytobiorcy na sfinansowanie zakupu nieruchomości, jak również o innym przeznaczeniu, gdy jego docelowym zabezpieczeniem jest hipoteka. W praktyce te pierwsze stanowią większość i to one tworzą rynek kredytów hipotecznych, o którym często można w mediach usłyszeć lub przeczytać.

Przedsiębiorca a rachunek bankowy.

Czy przepisy prawa nakładają na przedsiębiorcę obowiązek posiadania rachunku bankowego? Odpowiedź na to pytanie, generalnie jest twierdząca. Wymóg posługiwania się przez przedsiębiorcę rachunkiem bankowym w związku z prowadzoną działalnością można odnaleźć, w co najmniej kilku ustawach. Poniżej przedstawiam najważniejsze z nich.

Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej a rachunek bankowy.

Przede wszystkim należy wspomnieć o ustawie o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. Otóż, ustawa ta w art. 22 nakłada na przedsiębiorcę obowiązek związany z rachunkiem bankowym. Stanowi on, że przedsiębiorca w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą powinien dokonywać lub przyjmować płatności, które się z nią wiążą za pośrednictwem rachunku bankowego, w każdym przypadku, gdy:

  • drugą stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
  • jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Jeżeli przedsiębiorca jest członkiem spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (SKOK-u) może rozliczać się za pośrednictwem rachunku otwartego w tej instytucji.

UWAGA!!!

Od dnia 01 stycznia 2017 roku obowiązuje zmieniony art. 22 ustawy o swobodzie działaności gospodarczej, który nakłada na przedsiębiorców obowiązek rozliczania się za pośrednictwem rachunku jeżeli wartość transakcji przekracza równowartość 15 000 zł. Przeczytasz o tym tutaj: „Obowiązek dokonywania rozliczeń za pośrednictwem rachunku – zmiany”.