Wpisy oznaczone tagiem: prawo bankowe
Rachunek bankowy a śmierć jego posiadacza.
W kolejnym wpisie chciałbym omówić zagadnienia związane ze śmiercią posiadacza rachunku bankowego. Jeśli chcesz się dowiedzieć, co dzieje się z pieniędzmi zgromadzonymi na takim rachunku po śmierci osoby, która go założyła i jakie prawa przysługują w związku z tym jej osobom bliskim zapraszam do lektury. Wiąże się z tym kilka istotnych kwestii, które postaram się Tobie przybliżyć.
Komu bank powinien wypłacić pieniądze z rachunku po śmierci posiadacza?
Po śmierci posiadacza rachunku, pieniądze na nim zgromadzone bank powinien wypłacić spadkobiercom zmarłego. Aby było to możliwe, muszą oni przedłożyć w banku sądowe postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku (na podstawie testamentu lub zgodnie z zasadami dziedziczenia ustawowego, gdy zmarły nie sporządził testamentu) albo poświadczenie dziedziczenia sporządzone przez notariusza (ma ono taką samą moc prawną jak postanowienie o stwierdzeniu spadku). Wypłata na rzecz każdego ze spadkobierców następuje w takiej proporcji, w jakiej nabyli udział w spadku. W sytuacji, gdy zmarły posiadacz rachunku zgromadził na nim pieniądze objęte małżeńską wspólnością ustawową, jego małżonek ma prawo żądać wypłaty połowy pieniędzy z tego rachunku, jako części z majątku wspólnego. Druga połowa wchodzi do spadku i powinna być wypłacona spadkobiercom po złożeniu w banku wyżej wymienionych dokumentów spadkowych.
Czym się różni kredyt od pożyczki?
Kredyt i pożyczka kojarzą się z zaciąganiem długu pieniężnego i jako słowa w języku potocznym bywają stosowane zamiennie. Jednak z prawnego punktu widzenia są to różne umowy. Dzisiaj zapraszam Ciebie do przyjrzenia się różnicom pomiędzy nimi.
Pożyczka a kredyt.
Podstawowa kwestia to różne ustawy, które je regulują. Umowa pożyczki uregulowana jest w Kodeksie cywilnym (art. 720–724), natomiast umowę kredytu reguluje Prawo bankowe (rozdział 5).
Pożyczka sprowadza się do tego, że na podstawie zawartej umowy pożyczkodawca zobowiązuje się przenieść na pożyczkobiorcę własność określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko, co do gatunku (to jest zastępowalnych i zdefiniowanych wg cech rodzajowych, np. węgiel, zboże, cukier itp.), zaś pożyczkobiorca zobowiązany jest zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo rzeczy. Ważne jest to, że przy pożyczce dochodzi do zmiany własności pieniędzy albo rzeczy oznaczonych, co do gatunku, stają się one własnością pożyczkobiorcy. Jeżeli przedmiotem pożyczki są pieniądze, w umowie wystarczy wskazać kwotę pożyczki. Gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy oznaczone gatunkowo to w umowie należy określić ich rodzaj i ilość.
Pożyczek może udzielać każdy, zarówno osoba fizyczna jak i instytucja. Warunkiem jest, aby pożyczkodawca był właścicielem pożyczanych pieniędzy lub rzeczy.
Mieszkaniowy rachunek powierniczy w ustawie deweloperskiej.
Ustawa o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego z dnia 16 września 2011 r., nazywana ustawą deweloperską, ustala nowe standardy nabywania inwestycji mieszkaniowych, nakładając wiele obowiązków na deweloperów w celu ochrony ich klientów. Jednym z kluczowych rozwiązań wprowadzonych przez ustawę jest obowiązek otwierania w bankach przez deweloperów mieszkaniowych rachunków powierniczych dla realizowanych inwestycji deweloperskich. Poniższy wpis przybliży Tobie zasady funkcjonowania tych rachunków zgodnie z ustawą deweloperską.
Kto jest chroniony przez ustawę deweloperską?
Ochrona praw nabywcy przewidziana w ustawie deweloperskiej przysługuje osobie fizycznej, wobec której deweloper na podstawie umowy deweloperskiej zobowiązał się do ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia własności tego lokalu na nabywcę, albo do przeniesienia na nabywcę własności nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym lub użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej i własności domu jednorodzinnego na niej posadowionego stanowiącego odrębną nieruchomość.
Na jakich zasadach działa rachunek powierniczy?
Instytucja rachunku powierniczego znalazła zastosowanie w ustawie o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego z dnia 16 września 2011 r., którą potocznie nazywa się ustawą deweloperską. Rozwiązania wprowadzone przez tę ustawę dotyczące zamkniętych i otwartych mieszkaniowych rachunków powierniczych, do zakładania których zobowiązani będą deweloperzy, mam zamiar przedstawić w kolejnym wpisie: Mieszkaniowy rachunek powierniczy w ustawie deweloperskiej. Dzisiaj tytułem wstępu do tej tematyki, chciałbym przybliżyć Tobie ogólne regulacje dotyczące rachunku powierniczego w Prawie bankowym.
Zasady działania rachunku powierniczego.
Rachunek powierniczy odnajdujemy w art. 59 ustawy Prawo bankowe. Jest to szczególny rodzaj rachunku bankowego i dlatego w zakresie nienormowanym przez art. 59 stosuje się do niego przepisy ogólne o rachunkach bankowych zawarte w kodeksie cywilnym (art. 725 – 733) oraz w ustawie Prawo bankowe (Rozdział 3).
Idea rachunku powierniczego sprowadza się do tego, że mogą być na nim gromadzone wyłącznie środki pieniężne powierzone posiadaczowi tego rachunku przez osobę trzecią na podstawie odrębnej umowy. Ta odrębna umowa to umowa powiernicza, posiadacz rachunku jest w niej powiernikiem, zaś osoba trzecia powierzającym. Co istotne, na rachunku powierniczym nie można gromadzić innych środków niż należące do osoby trzeciej, jak również środków różnego pochodzenia, tj. zarówno środków osoby trzeciej, oraz środków posiadacza takiego rachunku.
Umowa o kredyt konsumencki i prawa przysługujące konsumentowi na jej podstawie.
Z poprzednich publikacji na blogu możesz dowiedzieć się czym jest kredyt konsumencki oraz jakie prawa przysługują konsumentowi przed zawarciem umowy kredytowej. Po przeczytaniu dzisiejszego wpisu będziesz wiedzieć co powinna zawierać umowa kredytu konsumenckiego oraz jakie prawa przysługują konsumentowi jeśli taką umowę zawrze.
Forma zawarcia i treść umowy o kredyt konsumencki.
Zgodnie z ustawą o kredycie konsumenckim z dnia z dnia 12 maja 2011 r., umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta w formie pisemnej. Zapisy umowne powinny być sformułowane w sposób jednoznaczny i czytelny. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy mają obowiązek niezwłocznie doręczyć umowę konsumentowi po jej zawarciu.
Oprócz tradycyjnej formy pisemnej, ustawa dopuszcza również możliwość zawarcia umowy kredytowej na odległość, tj. bez jednoczesnej obecności obydwu stron z wykorzystaniem środków porozumiewania się na odległość. Do takiego sposobu zawarcia umowy z bankiem, zastosowanie znajdzie art. 7 Prawa bankowego stanowiący, że oświadczenia woli związane z dokonywaniem czynności bankowych mogą być składane w postaci elektronicznej i taka forma jest równoważna formie pisemnej, jeżeli treść umowy będzie w sposób należyty utworzona, utrwalona, przekazana, przechowywana i zabezpieczona. W takim przypadku, obowiązek doręczenia konsumentowi umowy zostanie uznany za spełniony w momencie doręczenia mu elektronicznego trwałego nośnika, na którym umowa będzie zapisana. Odpowiedź na pytanie, co należy rozumieć przez trwały nośnik znajdziesz tutaj: „Uprawnienia konsumenta przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki.”
Uprawnienia konsumenta przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki.
W poprzednim wpisie Kredyt konsumencki, czym jest i dlaczego warto to wiedzieć napisałem, że ustawa o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 r. nakłada na kredytodawców i pośredników kredytowych wiele obowiązków, które powinny być przez nich dopełnione wobec kredytobiorców przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki. Dzisiaj przybliżę te obowiązki. Warto je poznać szukając na rynku kredytu lub pożyczki dla siebie, ponieważ odpowiadają im uprawnienia przysługujące konsumentom na etapie poprzedzającym zawarcie umowy kredytowej.
Obowiązki związane z reklamą kredytu konsumenckiego.
Kredytodawca i pośrednik kredytowy w reklamie kredytu konsumenckiego powinni zamieścić dane na temat kosztu kredytu i przekazać je konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny. Do tych danych zalicza się:
-
stopę oprocentowania z wyodrębnieniem opłat, które uwzględniono w wyliczeniu całkowitego kosztu kredytu;
-
całkowitą kwotę kredytu;
-
rzeczywistą roczną stopę oprocentowania.
Czym jest całkowity koszt kredytu i rzeczywista stopa procentowa?
Kredyt konsumencki, czym jest i dlaczego warto to wiedzieć.
W dniu 18 grudnia 2011 r. weszła w życie nowa ustawa o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 r. (Dz. U. Nr 126 poz. 715), zastępując poprzednią o tym samym tytule z 2001 r. Jeśli w najbliższym czasie planujesz zaciągnąć pożyczkę lub kredyt, warto zapoznać się z rozwiązaniami wprowadzonymi przez tę ustawę, ponieważ przyznaje ona konsumentom szereg uprawnień, zaś na kredytodawców oraz pośredników kredytowych nakłada wiele obowiązków. Wiedza ta pomoże Tobie zrozumieć jakie masz prawa i obowiązki jako kredytobiorca.
Kto jest konsumentem a kto przedsiębiorcą?
Ustawa odwołuje się do definicji konsumenta i przedsiębiorcy, które są zawarte w kodeksie cywilnym.
Zgodnie z art. 22¹ k.c. konsumentem jest osoba fizyczna dokonująca czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Jeżeli zatem osoba fizyczna nie prowadzi działalności gospodarczej lub zawodowej to przy zawieraniu umowy z przedsiębiorcą zawsze będzie uważana za konsumenta. Jeśli prowadzi działalność gospodarczą lub zawodową to za konsumenta uważana będzie wtedy, gdy czynność prawna, której dokonuje (np. zawiera umowę o kredyt) nie ma bezpośredniego związku z tą działalnością.
