Wpisy oznaczone tagiem: zobowiązania
Kaucja pieniężna na zabezpieczenie wierzytelności banku.
Kaucja pieniężna dosyć często występuje w obrocie prawnym z udziałem banków. Jest to prosty i łatwy sposób zabezpieczenia wierzytelności. Kaucję pieniężną na rzecz banku przewiduje art. 102 Prawa bankowego.
Na czym polega kaucja?
Kaucja polega na tym, że w celu zabezpieczenia wierzytelności banku, dłużnik lub osoba trzecia (dawca zabezpieczenia) przenosi określoną kwotę pieniężną na bank. Przedmiotem kaucji bankowej mogą być zatem tylko pieniądze. Kaucję taką można ustanowić w złotych lub innej walucie. Co istotne, w wyniku ustanowienia kaucji, bank staje się właścicielem środków pieniężnych, które na nią się składają. Kaucja może zabezpieczać wierzytelności pieniężne banku, w tym przyszłe, czyli nieistniejące jeszcze w momencie jej ustanowienia, np. kredyt, który ma być dopiero udzielony.
Bank jest zobowiązany do zwrotu pieniędzy kaucjodawcy po spłacie całego zabezpieczonego długu, czyli kwoty głównej wraz należnymi odsetkami i prowizją czy innymi kosztami.
Jak ustanowić kaucję?
Jak powyżej wspomniałem, kaucję pieniężną na rzecz banku może ustanowić zarówno dłużnik banku, czyli osoba zaciągająca dług w banku – dłużnik osobisty, jak również osoba trzecia, która nie jest dłużnikiem osobistym. Do ustanowienia kaucji wymagane jest:
-
zawarcie umowy między bankiem a kaucjodawcą, oraz
-
wpłacenie pieniędzy na rachunek banku.
Odsetki – co o nich wiedzieć wypada?
Jeżeli szukasz definicji odsetek w kodeksie cywilnym, prawie bankowym czy innej ustawie to jej nie znajdziesz. Żadna ustawa nie określa, bowiem tego czym są odsetki. To jednak wcale nie oznacza, że obowiązujące prawo nie zawiera regulacji odnoszących się do odsetek, wręcz przeciwnie. Dzisiaj chciałbym przybliżyć Tobie najważniejsze z nich.
Czym są odsetki?
W odniesieniu do zobowiązań pieniężnych przez odsetki rozumie się wynagrodzenie za korzystanie z cudzych pieniędzy. Odsetki takie mają charakter kredytowy. Ich wielkość zależy od wysokości stopy procentowej, wysokości długu od którego są naliczane oraz czasu, w jakim dług powinien być przez dłużnika spłacony (np. pożyczka lub kredyt).
Wyróżnia się także odsetki za opóźnienie w spełnieniu zobowiązania pieniężnego. Wówczas odsetki mają charakter odszkodowawczy i represyjny wobec dłużnika.
Odsetki są świadczeniem okresowym i ubocznym wobec długu, z którym są związane. Dług jest świadczeniem głównym, jakie dłużnik ma obowiązek spełnić na rzecz wierzyciela. Odsetki mają natomiast charakter akcesoryjny, gdyż prawo do żądania zapłaty odsetek nie może powstać bez prawa do żądania zapłaty długu głównego. Jednak prawidłowość ta nie działa w drugą stronę, tj. jeśli roszczenie o zapłatę odsetek już powstało, to jest niezależne od prawa do żądania zapłaty długu głównego. Może zatem trwać po wygaśnięciu tego długu, być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego (np. przelewu) oraz może być dochodzone przed sądem niezależnie od długu głównego.
Kiedy kredytobiorca może wypowiedzieć umowę kredytu?
Napisałem swego czasu na blogu, kiedy bank może wypowiedzieć umowę kredytu i co się z tym wiąże. Obserwując jednak pytania wpisywane do wyszukiwarki na stronie widzę, że poszukujecie również informacji na temat odwrotnej sytuacji, tj. kiedy kredytobiorca może wypowiedzieć umowę kredytu. Poczułem się więc wywołany do tablicy i dzisiejsza publikacja będzie właśnie o tym. 🙂 Z zagadnieniem tym wiąże się kwestia terminu spłaty kredytu, krótko muszę do tego nawiązać.
Termin spłaty kredytu może być w teorii zastrzeżony na rzecz obu stron.
Zgodnie z Prawem bankowym o ile umowa kredytu nie stanowi inaczej, termin spłaty kredytu jest terminem zastrzeżonym na rzecz obu stron. Co to znaczy? Znacz to tyle, że zarówno kredytobiorca, jak i bank są związani terminem spłaty kredytu, który ustalili w umowie. Czyli, jeżeli w umowie nie zapisano inaczej, bank nie może domagać się wcześniejszej spłaty kredytu, a kredytobiorca bez zgody banku nie może spłacić kredytu przed ustalonym terminem.
Poręczenie wekslowe a wierzytelność banku.
W języku potocznym słowo ręczyć oznacza, że bierzemy na siebie odpowiedzialność za kogoś lub za coś. Czyli w zależnosci od okoliczności zapewniamy, że jakiś skutek nastąpi lub nie nastąpi. Na gruncie prawa również można za coś lub kogoś ręczyć, np. za zapłatę weksla. Banki przyjmują weksle in blanco zabezpieczając w ten sposób spłatę swoich wierzytelności. Ten temat na blogu został już omówiony, tutaj możesz się z nim zapoznać: Weksel własny in blanco jako zabezpieczenie kredytu. Często weksle takie opatrzone są także poręczeniem wekslowym innych osób niż wystawca. Dla poręczyciela wiążą się z tym doniosłe skutki prawne. Dobrze zdawać sobie z nich sprawę.
Czym jest poręczenie wekslowe?
Poręczenie wekslowe, nazywane również awalem, polega na tym, że osoba trzecia albo osoba już podpisana na wekslu zobowiązuje się zapłacić całość lub część sumy wekslowej, w przypadku gdyby osoba, za którą poręcza nie zapłaciła za ten weksel. Poręczyciel wekslowy odpowiada za zapłatę weksla solidarnie z innymi osobami podpisanymi na wekslu, stając się kolejnym dłużnikiem wekslowym. Jego odpowiedzialność jest taka sama jak tego, za kogo poręczył. Za wystawcę weksla poręczyciel odpowiada jak wystawca, a za akceptanta – jak akceptant. Odpowiedzialność ta ma charakter osobisty, czyli poręczyciel wekslowy ponosi ją z całego swojego majątku.
Bankowy tytuł egzekucyjny – jak to działa?
Zaciągając kredyt, pożyczkę lub inne zobowiązanie wobec banku, albo ustanawiając zabezpieczenie na jego rzecz otrzymasz do podpisania pewne oświadczenie. Z oświadczeniem o poddaniu się egzekucji, bo to je mam na myśli, związane są niezwykle istotne dla Ciebie skutki prawne. Może ono stać się podstawą do wystawienia przeciwko Tobie tzw. bankowego tytułu egzekucyjnego i wszczęcia egzekucji komorniczej w przypadku niespłacenia w terminie zadłużenia wobec banku. Naprawdę warto mieć wiedzę na ten temat, jeśli podpisujesz umowy z bankiem. Masz ją właśnie w zasięgu wzroku, poniżej tego zdania. 🙂
Czym jest bankowy tytuł egzekucyjny?
Bankowy tytuł egzekucyjny to dokument wystawiony przez bank na podstawie ksiąg bankowych lub innych dokumentów związanych z wykonywaniem czynności bankowych. Dokument ten może być podstawą do wszczęcia egzekucji komorniczej na wniosek banku przeciwko dłużnikowi, pod warunkiem, że sąd nada mu klauzulę wykonalności (stwierdza ona, że tytuł egzekucyjny może być wykonany przez komornika w drodze przymusowej egzekucji). Uprzywilejowanie banku związane z wystawieniem bankowego tytułu egzekucyjnego, polega na tym, że bank chcąc wszcząć egzekucję przeciwko swojemu dłużnikowi nie musi dochodzić roszczeń w normalnym trybie sądowym.
Bankowy tytuł egzekucyjny w żargonie prawniczym i bankowym nazwany jest po prostu ?b.t.e.?, co ułatwia posługiwanie się tym pojęciem w sytuacjach mniej formalnych.
Wysokość sumy hipoteki umownej a kredyt.
Jeśli planujesz zaciągnięcie kredytu hipotecznego albo taki kredyt obecnie spłacasz to zapewne zastanawiałeś/-aś się nad tym jakie reguły rządzą tym, że bank domaga się wpisania hipoteki w takiej a nie innej kwocie. Czy wysokość ta podyktowana jest wymogami wynikającymi z obowiązujących przepisów prawa? Czy w trakcie spłacania kredytu można obniżyć kwotę hipoteki, która obciąża Twoją nieruchomość? Dlatego dzisiaj postanowiłem napisać kilka słów na ten temat.
Czym jest suma hipoteki?
W aktualnym stanie prawnym hipoteka zabezpiecza udzielony kredyt „do oznaczonej sumy”, która jest określoną kwotą pieniężna ujawnioną w księdze wieczystej. Suma hipoteki to maksymalna kwota w jakiej wierzyciel (np. bank) może zaspokoić się z nieruchomości obciążonej hipoteką. Suma hipoteki powinna być określona w jednostkach pieniężnych danej waluty. Obecnie sumę hipoteki można określić w innej walucie niż waluta kredytu, który jest zabezpieczony hipoteką. Wiąże się z tym jednak pewne ryzyko, pisałem o nim tutaj: Hipoteka umowna jako zabezpieczenie kredytu.
Zastaw rejestrowy jako zabezpieczenie wierzytelności.
W poprzednich wpisach na blogu dotyczących sposobów zabezpieczenia wierzytelności przybliżyłem poręczenie oraz hipotekę umowną. W kolejnej publikacji z tego cyklu chciałbym omówić zastaw rejestrowy, który jest również bardzo często stosowany w praktyce bankowej.
Co to jest zastaw rejestrowy?
Zastaw rejestrowy jest odmianą zastawu zwykłego, który uregulowany jest w kodeksie cywilnym. Zastaw jest ograniczonym prawem rzeczowym obciążającym rzecz ruchomą w celu zabezpieczenia wierzytelności. Na jego mocy wierzyciel (np. bank) może zaspokoić się z obciążonej rzeczy bez względu na zmiany jej własności i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi dłużnika, czyli takimi, którzy nie zabezpieczyli swojej wierzytelności zastawem.
Zastaw rejestrowy różni od zastawu zwykłego przede wszystkim tym, że strony umowy zastawniczej mogą postanowić, aby zastawiony przedmiot pozostawić osobie, która go zastawiła. Może ona zatem nadal z niego korzystać np. w toku prowadzonej działalności gospodarczej.
Zastaw rejestrowy będąc ograniczonym prawem rzeczowym, podobnie jak hipoteka, zapewnia uprawnionemu (w tym wypadku wierzycielowi) określone prawa do rzeczy. Podobnie jak hipoteka jest także prawem akcesoryjnym, czyli jest ściśle związany z wierzytelnością, którą zabezpiecza. Powstaje i wygasa razem z tą wierzytelnością, nieważność wierzytelności zabezpieczonej skutkuje nieważnością zastawu, nie może być on także przeniesiony bez tej wierzytelności. Od zasady akcesoryjności istnieją jednak pewne wyjątki, o niektórych z nich jeszcze wspomnę.
