Wpisy dla kategorii: bank
Czas wykonania transakcji płatniczych.
Założeniem dyrektywy PSD (dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 13 listopada 2007 r.), wdrożonej do polskiego systemu prawnego poprzez ustawę o usługach płatniczych z 19 sierpnia 2011 r. (Dz. U. Nr 199, poz. 1175) było m.in. stworzenie sprawnych i bezpiecznych zasad dokonywania płatności na obszarze Europejskiego Obszaru Gospodarczego (kraje UE oraz Norwegia, Lichtenstein, Islandia). Transakcje płatnicze realizowane na tym obszarze powinny być w takim samym stopniu łatwe w realizacji jak płatności krajowe. Oprócz szeregu rozmaitych kwestii ustawa o usługach płatniczych zawiera również postanowienia odnoszące się do czasu wykonania transakcji płatniczych. W dzisiejszym wpisie chciałbym je Tobie przybliżyć.
Formy rozliczeń bezgotówkowych.
Usługami płatniczymi są m.in. realizowane przez dostawcę usług płatniczych (kto jest dostawcą takich usług dowiesz się tutaj: Ustawa o usługach płatniczych – to warto wiedzieć) transfery środków pieniężnych na rachunek prowadzony u innego dostawcy w formie:
Biuro Informacji Kredytowej (BIK) – czym jest i jak działa?
Biuro Informacji Kredytowej bywa nazywane zmorą osób zadłużonych. Na jego temat wśród klientów banków krąży wiele nieprawdziwych informacji. Dlatego dzisiaj na blogu chciałbym przybliżyć Tobie zagadnienia związane z działalnością tej instytucji.
Czym jest BIK?
Biuro Informacji Kredytowej zostało utworzone przez Związek Banków Polskich oraz banki w październiku 1997 r. Działa w oparciu o art. 105 ust. 4 Prawa bankowego, który to przepis umożliwia bankom tworzenie razem z bankowymi izbami gospodarczymi instytucji upoważnionych do gromadzenia, przetwarzania i udostępniania informacji. Na tej podstawie prawnej BIK może zgromadzone informacje udostępniać:
-
bankom – dotyczy to informacji stanowiących tajemnicę bankową w zakresie, w jakim są one potrzebne w związku z wykonywaniem czynności bankowych oraz w związku ze stosowaniem metod statystycznych,
-
innym instytucjom ustawowo upoważnionym do udzielania kredytów – dotyczy to informacji stanowiących tajemnicę bankową w zakresie, w jakim są one niezbędne w związku z udzielaniem kredytów, pożyczek pieniężnych, gwarancji bankowych i poręczeń,
-
instytucjom kredytowym – dotyczy to informacji stanowiących tajemnicę bankową w zakresie niezbędnym do oceny ryzyka kredytowego konsumenta przy zaciąganiu kredytu konsumenckiego.
BIK może także udostępniać instytucjom finansowym, które są podmiotami zależnymi od banków, informacje o zobowiązaniach powstałych z tytułu umów związanych z wykonywaniem czynności bankowych. Jednak, aby było to możliwe umowy te powinny zawierać klauzule informujące o możliwości przekazania danych do takich podmiotów.
Zastaw rejestrowy jako zabezpieczenie wierzytelności.
W poprzednich wpisach na blogu dotyczących sposobów zabezpieczenia wierzytelności przybliżyłem poręczenie oraz hipotekę umowną. W kolejnej publikacji z tego cyklu chciałbym omówić zastaw rejestrowy, który jest również bardzo często stosowany w praktyce bankowej.
Co to jest zastaw rejestrowy?
Zastaw rejestrowy jest odmianą zastawu zwykłego, który uregulowany jest w kodeksie cywilnym. Zastaw jest ograniczonym prawem rzeczowym obciążającym rzecz ruchomą w celu zabezpieczenia wierzytelności. Na jego mocy wierzyciel (np. bank) może zaspokoić się z obciążonej rzeczy bez względu na zmiany jej własności i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi dłużnika, czyli takimi, którzy nie zabezpieczyli swojej wierzytelności zastawem.
Zastaw rejestrowy różni od zastawu zwykłego przede wszystkim tym, że strony umowy zastawniczej mogą postanowić, aby zastawiony przedmiot pozostawić osobie, która go zastawiła. Może ona zatem nadal z niego korzystać np. w toku prowadzonej działalności gospodarczej.
Zastaw rejestrowy będąc ograniczonym prawem rzeczowym, podobnie jak hipoteka, zapewnia uprawnionemu (w tym wypadku wierzycielowi) określone prawa do rzeczy. Podobnie jak hipoteka jest także prawem akcesoryjnym, czyli jest ściśle związany z wierzytelnością, którą zabezpiecza. Powstaje i wygasa razem z tą wierzytelnością, nieważność wierzytelności zabezpieczonej skutkuje nieważnością zastawu, nie może być on także przeniesiony bez tej wierzytelności. Od zasady akcesoryjności istnieją jednak pewne wyjątki, o niektórych z nich jeszcze wspomnę.
Kiedy bank może wypowiedzieć umowę kredytu?
Prawo bankowe określa kiedy bank może wypowiedzieć kredytobiorcy umowę kredytu. Okoliczności, których wystąpienie uprawnia bank do rozwiązania umowy kredytowej z klientem określa art. 75 tej ustawy. Decydując się na zaciągnięcie kredytu dobrze znać te regulacje. Dzisiaj chciałbym je Tobie przybliżyć.
Niedotrzymanie przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu.
Przede wszystkim bank ma prawo wypowiedzieć umowę kredytu jeśli kredytobiorca nie dotrzymał warunków udzielenia kredytu. Wystąpienie takiego zdarzenia stanowi podstawę do wypowiedzenia kredytu przez bank albo obniżenia jego kwoty.
Zaciągając kredyt w banku jako kredytobiorca zobowiązujemy się do korzystania z niego na warunkach określonych w umowie kredytu. W trakcie obowiązywania tej umowy bank ma prawo kontrolować przestrzeganie tych warunków po stronie kredytobiorcy. Niedotrzymanie jakichkolwiek warunków (klauzul) zapisanych w treści umowy kredytowej przez kredytobiorcę będzie niedotrzymaniem warunków udzielenia kredytu. Naruszenie nie musi zatem dotyczyć wyłącznie istotnych czyli najważniejszych postanowień tej umowy. Nie ma również znaczenia to, czy kredytobiorca ponosi winę za niedotrzymanie warunków umowy kredytu. Pamiętaj, że bankowi przysługuje prawo wypowiedzenia umowy kredytu w przypadku naruszenia jakichkolwiek warunków udzielenia kredytu, chyba że zostanie to inaczej zapisane na korzyść kredytobiorcy w treści umowy kredytu.
Rachunek bankowy a śmierć jego posiadacza.
W kolejnym wpisie chciałbym omówić zagadnienia związane ze śmiercią posiadacza rachunku bankowego. Jeśli chcesz się dowiedzieć, co dzieje się z pieniędzmi zgromadzonymi na takim rachunku po śmierci osoby, która go założyła i jakie prawa przysługują w związku z tym jej osobom bliskim zapraszam do lektury. Wiąże się z tym kilka istotnych kwestii, które postaram się Tobie przybliżyć.
Komu bank powinien wypłacić pieniądze z rachunku po śmierci posiadacza?
Po śmierci posiadacza rachunku, pieniądze na nim zgromadzone bank powinien wypłacić spadkobiercom zmarłego. Aby było to możliwe, muszą oni przedłożyć w banku sądowe postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku (na podstawie testamentu lub zgodnie z zasadami dziedziczenia ustawowego, gdy zmarły nie sporządził testamentu) albo poświadczenie dziedziczenia sporządzone przez notariusza (ma ono taką samą moc prawną jak postanowienie o stwierdzeniu spadku). Wypłata na rzecz każdego ze spadkobierców następuje w takiej proporcji, w jakiej nabyli udział w spadku. W sytuacji, gdy zmarły posiadacz rachunku zgromadził na nim pieniądze objęte małżeńską wspólnością ustawową, jego małżonek ma prawo żądać wypłaty połowy pieniędzy z tego rachunku, jako części z majątku wspólnego. Druga połowa wchodzi do spadku i powinna być wypłacona spadkobiercom po złożeniu w banku wyżej wymienionych dokumentów spadkowych.
Hipoteka umowna jako zabezpieczenie kredytu.
Wraz z rozwojem rynku kredytów hipotecznych, hipoteka jako forma zabezpieczenia wierzytelności bankowych stała się narzędziem powszechnie stosowanym w praktyce. Sam termin hipoteka wywodzący się z języka greckiego również zrobił zawrotną karierą na przestrzeni ostatnich lat i stosowany jest w mowie potocznej jako synonim na określenie kredytu hipotecznego. W dniu 20 lutego 2011 r., czyli ponad rok temu, weszła w życie bardzo ważna nowelizacja ustawy o księgach wieczystych i hipotece (ustawa ta reguluje w polskim prawie m.in. hipotekę). Dzisiaj zapraszam Ciebie do zapoznania się z hipoteką umowną obowiązującą po tej ważnej zmianie i zachęcam do lektury zwłaszcza jeżeli w najbliższym czasie planujesz zaciągnąć kredyt zabezpieczony w taki sposób.
Jedna hipoteka po zmianach.
W wyniku nowelizacji zlikwidowany został podział na hipotekę zwykłą (hipoteka ustanawiana w konkretniej kwocie na zabezpieczenie istniejącej wierzytelności, której wysokość jest ściśle określona) i hipotekę kaucyjną (hipoteka ustanawiana do określonej wysokości w sytuacji, gdy w momencie jej powstania nie można dokładnie określić wysokości zabezpieczonej wierzytelności). Model nowej hipoteki oparto zasadniczo na dotychczasowej hipotece kaucyjnej. Hipoteka zwykła została usunięta z ustawy, przy czym w pewnym zakresie wciąż będzie funkcjonować w praktyce, ponieważ wobec hipotek zwykłych powstałych przed dniem 20 lutego 2011 r. stosuje się przepisy w dawnym brzmieniu. Natomiast do hipotek kaucyjnych powstałych przed tą datą należy stosować przepisy ustawy o księgach wieczystych i hipotece w brzmieniu po nowelizacji, z pewnymi nielicznymi wyjątkami.
Czym się różni kredyt od pożyczki?
Kredyt i pożyczka kojarzą się z zaciąganiem długu pieniężnego i jako słowa w języku potocznym bywają stosowane zamiennie. Jednak z prawnego punktu widzenia są to różne umowy. Dzisiaj zapraszam Ciebie do przyjrzenia się różnicom pomiędzy nimi.
Pożyczka a kredyt.
Podstawowa kwestia to różne ustawy, które je regulują. Umowa pożyczki uregulowana jest w Kodeksie cywilnym (art. 720–724), natomiast umowę kredytu reguluje Prawo bankowe (rozdział 5).
Pożyczka sprowadza się do tego, że na podstawie zawartej umowy pożyczkodawca zobowiązuje się przenieść na pożyczkobiorcę własność określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko, co do gatunku (to jest zastępowalnych i zdefiniowanych wg cech rodzajowych, np. węgiel, zboże, cukier itp.), zaś pożyczkobiorca zobowiązany jest zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo rzeczy. Ważne jest to, że przy pożyczce dochodzi do zmiany własności pieniędzy albo rzeczy oznaczonych, co do gatunku, stają się one własnością pożyczkobiorcy. Jeżeli przedmiotem pożyczki są pieniądze, w umowie wystarczy wskazać kwotę pożyczki. Gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy oznaczone gatunkowo to w umowie należy określić ich rodzaj i ilość.
Pożyczek może udzielać każdy, zarówno osoba fizyczna jak i instytucja. Warunkiem jest, aby pożyczkodawca był właścicielem pożyczanych pieniędzy lub rzeczy.
