Wpisy oznaczone tagiem: bank
Wspólny kredyt hipoteczny a rozwód.
Dzisiaj parę słów na temat rozwodu i kredytu hipotecznego zaciągniętego wspólnie przez byłych małżonków, pozostających do czasu orzeczenia rozwodu w ustroju ustawowej wspólności majątkowej. Sytuacja taka jest bowiem najczęściej spotykana w praktyce, gdy dochodzi do rozwodu kredytobiorców.
Skutki rozwodu dla umowy kredytu.
Orzeczenie rozwodu między małżonkami z punktu widzenia zaciągniętego przez nich kredytu nie zmienia ich statusu dłużników wobec banku. Umowa kredytowa obowiązuje w takim samym kształcie jak przed rozwodem. Pomimo tego, że po rozwodzie pomiędzy dotychczasowymi małżonkami powstaje rozdzielność majątkowa, pozostają oni dłużnikami solidarnym z tytułu kredytu, który zaciągnęli wspólnie jako małżeństwo. Oznacza to, że każde z nich nadal pozostaje kredytobiorcą odpowiedzialnym za spłatę całego kredytu, a bank może żądać tego od obojga łącznie bądź od każdego z nich z osobna zgodnie z art. 366 § 1 kodeksu cywilnego.
Pamiętać także należy, że za zaciągnięty kredyt hipoteczny, pomimo tego, iż z reguły jest on zabezpieczony hipoteką ustanowioną na zakupionym mieszkaniu albo domu, każdy dłużnik banku odpowiada całym swoim majątkiem, nie zaś tylko nieruchomością zakupioną za kredyt. W przypadku zaprzestania terminowej spłaty kredytu po orzeczeniu rozwodu, bank może wszcząć egzekucję z całego majątku obydwojga byłych małżonków, czyli także z innych nieruchomości, z rzeczy ruchomych, rachunków bankowych, wynagrodzenia, emerytury itd.
Odpowiedzialność za nieautoryzowane transakcje kartą płatniczą.
Ustawa o usługach płatniczych, która weszła w życie 24 października 2011 r., do usług płatniczych zalicza m. in. wykonywanie transakcji przy użyciu karty płatniczej lub podobnego instrumentu płatniczego. Dzisiaj chciałbym przedstawić Tobie zasady odpowiedzialności za nieautoryzowane transakcje z użyciem karty płatniczej określone w tej ustawie. Zagadnienie będzie omówione na przykładzie kart, ale te same zasady stosuje się także do innych instrumentów płatniczych.
Usługi płatnicze z użyciem karty.
Ustawa o usługach płatniczych określa prawa i obowiązki stron w zakresie dostarczania usług płatniczych i korzystania z nich. Zawiera także określenie zasad odpowiedzialności użytkownika karty i dostawcy usług płatniczych za nieautoryzowane transakcje płatnicze.
Kredyt hipoteczny a ustawa o kredycie konsumenckim.
We wpisie Czym jest kredyt konsumencki i dlaczego warto to wiedzieć wspomniałem, że ustawę o kredycie konsumenckim, w pewnym zakresie stosuje się także do umów o kredyt czy pożyczkę jeśli są one zabezpieczone hipoteką. Tematyka kredytów hipotecznych interesuje wiele osób, dlatego w dzisiejszym wpisie przedstawię przepisy ww. ustawy, które znajdują zastosowanie do takich kredytów. Pakiet tych przepisów nie jest zbyt obszerny, ponieważ obejmuje 6 artykułów ustawy o kredycie konsumenckim: art. 22, art. 23, art. 29, art. 35, art. 35a i art. 46. Niemniej jednak, są to ważne regulacje i warto mieć świadomość co się za nimi kryje, jeśli zaciąga się kredyt hipoteczny.
Obowiązki informacyjne wobec kredytobiorcy.
W pierwszym rzędzie są to obowiązki informacyjne, na które ustawa o kredycie konsumenckim kładzie szczególny nacisk. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przed zawarciem umowy o kredyt zabezpieczony hipoteką mają obowiązek podać kredytobiorcy szereg danych dotyczących kredytu. Art. 22 ustawy określa jakie dane klient powinien otrzymać przed zawarciem takiej umowy na trwałym nośniku (czym jest trwały nośnik dowiesz się z wpisu „Uprawnienia konsumenta przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki”). Zakres informacji jaki powinien zostać przekazany konsumentowi jest dość szeroki i obejmuje m.in.:
Ustawa o usługach płatniczych – to warto wiedzieć.
Od dnia 24 października 2011 r. obowiązuje ustawa o usługach płatniczych z 19 sierpnia 2011 r. (Dz. U. Nr 199, poz. 1175). Ustawa ta wdrożyła do polskiego prawa postanowienia dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 13 listopada 2007 r. (tzw. dyrektywy PSD) określającej zasady wykonywania usług płatniczych na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego (kraje Unii Europejskiej oraz Norwegia, Lichtenstein, Islandia). Dyrektywa PSD ma na celu unormowanie sposobów świadczenia usług płatniczych oraz uregulowanie działalności polegającej na ich świadczeniu w krajach Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Jeśli dokonujesz transakcji płatniczych np. przy użyciu karty płatniczej albo w formie polecenia przelewu ten wpis przybliży Tobie założenia ustawy, która się do nich odnosi.
Co reguluje ustawa o usługach płatniczych?
Ustawa o usługach płatniczych jest pierwszą kompleksową regulacją dotyczącą usług płatniczych w polskim prawie. Od dnia jej wejścia w życie świadczenie usług płatniczych ma charakter działalności regulowanej i jest objęte nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego.
Umowa o kredyt konsumencki i prawa przysługujące konsumentowi na jej podstawie.
Z poprzednich publikacji na blogu możesz dowiedzieć się czym jest kredyt konsumencki oraz jakie prawa przysługują konsumentowi przed zawarciem umowy kredytowej. Po przeczytaniu dzisiejszego wpisu będziesz wiedzieć co powinna zawierać umowa kredytu konsumenckiego oraz jakie prawa przysługują konsumentowi jeśli taką umowę zawrze.
Forma zawarcia i treść umowy o kredyt konsumencki.
Zgodnie z ustawą o kredycie konsumenckim z dnia z dnia 12 maja 2011 r., umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta w formie pisemnej. Zapisy umowne powinny być sformułowane w sposób jednoznaczny i czytelny. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy mają obowiązek niezwłocznie doręczyć umowę konsumentowi po jej zawarciu.
Oprócz tradycyjnej formy pisemnej, ustawa dopuszcza również możliwość zawarcia umowy kredytowej na odległość, tj. bez jednoczesnej obecności obydwu stron z wykorzystaniem środków porozumiewania się na odległość. Do takiego sposobu zawarcia umowy z bankiem, zastosowanie znajdzie art. 7 Prawa bankowego stanowiący, że oświadczenia woli związane z dokonywaniem czynności bankowych mogą być składane w postaci elektronicznej i taka forma jest równoważna formie pisemnej, jeżeli treść umowy będzie w sposób należyty utworzona, utrwalona, przekazana, przechowywana i zabezpieczona. W takim przypadku, obowiązek doręczenia konsumentowi umowy zostanie uznany za spełniony w momencie doręczenia mu elektronicznego trwałego nośnika, na którym umowa będzie zapisana. Odpowiedź na pytanie, co należy rozumieć przez trwały nośnik znajdziesz tutaj: „Uprawnienia konsumenta przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki.”
Uprawnienia konsumenta przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki.
W poprzednim wpisie Kredyt konsumencki, czym jest i dlaczego warto to wiedzieć napisałem, że ustawa o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 r. nakłada na kredytodawców i pośredników kredytowych wiele obowiązków, które powinny być przez nich dopełnione wobec kredytobiorców przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki. Dzisiaj przybliżę te obowiązki. Warto je poznać szukając na rynku kredytu lub pożyczki dla siebie, ponieważ odpowiadają im uprawnienia przysługujące konsumentom na etapie poprzedzającym zawarcie umowy kredytowej.
Obowiązki związane z reklamą kredytu konsumenckiego.
Kredytodawca i pośrednik kredytowy w reklamie kredytu konsumenckiego powinni zamieścić dane na temat kosztu kredytu i przekazać je konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny. Do tych danych zalicza się:
-
stopę oprocentowania z wyodrębnieniem opłat, które uwzględniono w wyliczeniu całkowitego kosztu kredytu;
-
całkowitą kwotę kredytu;
-
rzeczywistą roczną stopę oprocentowania.
Czym jest całkowity koszt kredytu i rzeczywista stopa procentowa?
Kredyt konsumencki, czym jest i dlaczego warto to wiedzieć.
W dniu 18 grudnia 2011 r. weszła w życie nowa ustawa o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011 r. (Dz. U. Nr 126 poz. 715), zastępując poprzednią o tym samym tytule z 2001 r. Jeśli w najbliższym czasie planujesz zaciągnąć pożyczkę lub kredyt, warto zapoznać się z rozwiązaniami wprowadzonymi przez tę ustawę, ponieważ przyznaje ona konsumentom szereg uprawnień, zaś na kredytodawców oraz pośredników kredytowych nakłada wiele obowiązków. Wiedza ta pomoże Tobie zrozumieć jakie masz prawa i obowiązki jako kredytobiorca.
Kto jest konsumentem a kto przedsiębiorcą?
Ustawa odwołuje się do definicji konsumenta i przedsiębiorcy, które są zawarte w kodeksie cywilnym.
Zgodnie z art. 22¹ k.c. konsumentem jest osoba fizyczna dokonująca czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Jeżeli zatem osoba fizyczna nie prowadzi działalności gospodarczej lub zawodowej to przy zawieraniu umowy z przedsiębiorcą zawsze będzie uważana za konsumenta. Jeśli prowadzi działalność gospodarczą lub zawodową to za konsumenta uważana będzie wtedy, gdy czynność prawna, której dokonuje (np. zawiera umowę o kredyt) nie ma bezpośredniego związku z tą działalnością.