Wpisy oznaczone tagiem: pożyczka

Ustawa o kredycie hipotecznym – jakie rozwiązania wprowadza?

W dniu 21 kwietnia 2017 r. opublikowano w Dzienniku Ustaw (Dz. U. 2017 poz. 819) ustawę z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami.  Większość jej przepisów wejdzie w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, tj. 22 lipca 2017 r. zmieniając zasady udzielania kredytów hipotecznych.

Ustawa wdraża do polskiego porządku prawnego postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniającej dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010. Celem tej dyrektywy jest zapewnienie konsumentom ochrony prawnej przy zawieraniu umów o kredyt hipoteczny.

Do tej pory w polskim prawie nie było szczegółowej regulacji ustawowej w zakresie kredytów hipotecznych, o czym wspomniałem chociażby tutaj: Kredyt hipoteczny – abecadło kredytobiorcy. Przywołana ustawa zmienia ten stan rzeczy. W dzisiejszym wpisie przybliżę najważniejsze rozwiązania jakie ona zawiera

Co reguluje ustawa i do jakich umów się ją stosuje?

Generalnie rzecz ujmując ustawa reguluje:

  • zasady i tryb zawierania umów o kredyt hipoteczny;
  • prawa i obowiązki kredytodawcy, pośrednika kredytu hipotecznego i agenta w zakresie informacji udzielanych przed zawarciem umowy o kredyt hipoteczny oraz prawa i obowiązki konsumenta, kredytodawcy, pośrednika kredytu hipotecznego i agenta w związku z zawartą umową o kredyt hipoteczny;
  • skutki uchybienia przez kredytodawcę, pośrednika kredytu hipotecznego i agenta ich obowiązkom;
  • zasady i tryb sprawowania nadzoru nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami.

Umowa pożyczki powyżej 1000 zł a forma dokumentowa.

Umowę pożyczki można zawrzeć w dowolnej formie i jeśli pożyczkodawca uzgodni z pożyczkobiorcą jej istotne warunki będzie ona ważna. Niemniej, kodeks cywilny dla pożyczek przekraczających pewną wartość zastrzega określoną formę dla celów dowodowych. Do niedawna, art. 720 par. 2 k.c. stanowił, że umowa pożyczki, o wartości większej niż 500 zł powinna być stwierdzona pismem dla celów dowodowych. Niedochowanie formy pisemnej powodowało niekorzystny skutek dla stron umowy sprowadzający się do tego, że w sporze sądowym dotyczącym pożyczki nie był dopuszczalny dowód ze świadków ani dowód z przesłuchania stron. Pisałem o tym tutaj: O czym warto pamiętać pożyczając pieniądze?

Od 08 września 2016 r. wymóg ten uległ zmianie, zarówno co do kwoty jak i formy. Zmienione brzmienie art. 720 par. 2 k.c. stanowi obecnie, że umowa pożyczki, której wartość przekracza tysiąc złotych, wymaga zachowania formy dokumentowej.

Rozmowa o pożyczce pieniężnej między osobami fizycznymi.

Na blogu Finanse bardzo osobiste prowadzonym przez Marcina Iwucia, dostępny jest materiał w formie podcastu, w którym rozmawiamy o najistotniejszych kwestiach prawnych związanych z udzielaniem pożyczek pieniężnych innym osobom. Jeżeli interesuje Ciebie ta tematyka to polecam tę rozmowę do odsłuchania. Jest ona dostępna pod tym adresem: FBO19: Jak się zabezpieczyć od strony prawnej udzielając komuś pożyczki?

Zagadnieniom prawnym związanym z pożyczką poświęciłem do tej pory kilka wpisów na moim blogu, oznaczonych kategorią pożyczka. Są to między innymi:

O czym warto pamiętać pożyczając pieniądze?

Pożyczka pieniężna a podatek od czynności cywilnoprawnej.

Zaciągniecie kredytu lub pożyczki bez zgody małżonka.

Odsetki – co o nich wiedzieć wypada.

Czym się różni kredyt od pożyczki?

Wszystkie one pozostają aktualne, więc możesz nadal traktować je jako źródło przydatnych informacji.

Pożyczka zaciągnięta w firmie pożyczkowej to także kredyt konsumencki.

Kredyty z reguły kojarzą się bankami. Zgodnie z Prawem bankowym tylko banki mogą udzielać kredytów. Mogą to robić także SKOK-i na rzecz swoich członków. Umową najbardziej zbliżoną do kredytu jest pożyczka pieniężna. O różnicach między kredytem a pożyczką z prawnego punktu widzenia pisałem tutaj: Czym się różni kredyt od pożyczki?

Oprócz banków czy SKOK-ów na rynku finansowym działa także wiele rozmaitych firm, które specjalizują się w udzielaniu pożyczek. Reklamy niektórych z nich można nawet ostatnio zobaczyć w telewizji, usłyszeć w radio, o reklamie internetowej nie wspominając.

Kredyt konsumencki nie jedną ma twarz.

Banki udzielając kredytów na rzecz konsumentów, czyli osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej czy zawodowej, zobowiązane są przestrzegać wymogów ustawy o kredycie konsumenckim. Tych samych wymogów powinny także przestrzegać firmy pożyczkowe finansujące konsumentów. Dzieje się tak dlatego, ponieważ pożyczka zaciągana przez konsumenta w takiej firmie jest również klasyfikowana jako kredyt konsumencki. Przez kredyt konsumencki należy bowiem rozumieć kredyt w znaczeniu ekonomicznym, tj. udzielenie przez kredytodawcę (przedsiębiorcę) jakiejkolwiek pomocy finansowej konsumentowi, nie zaś wyłącznie w formie umowy kredytu regulowanej przez Prawo bankowe. Czyli kredytem konsumenckim będzie także pożyczka pieniężna w wysokości nie większej niż 255 550 zł udzielona konsumentowi przez firmę pożyczkową. Więcej na temat tego czym jest kredyt konsumencki pisałem tutaj: „Kredyt konsumencki, czym jest i dlaczego warto to wiedzieć.” 

Pożyczka pieniężna a podatek od czynności cywilnoprawnych.

Od niektórych czynności cywilnoprawnych, w tym umów, należy zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych.  W zależności od rodzaju czynności cywilnoprawnej, stawka tego podatku może wynosić: 0,1 proc., 0,5 proc., 1 proc., 2 proc., 19 zł. Jedną z umów, przy której także trzeba pamiętać o podatku od czynności cywilnoprawnych jest umowa pożyczki.

Umowa pożyczki a obowiązek podatkowy.

Przy umowie pożyczki podatnikiem jest pożyczkobiorca, który jest zobowiązany obliczyć i wpłacić należny podatek od czynności cywilnoprawnych w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy. Należy przy tym pamiętać, że umowa pożyczki jest skutecznie zawarta przez samo porozumienie stron. Przekazania pieniędzy pożyczkobiorcy z tytułu pożyczki nie należy traktować jako chwili zawarcia umowy, tylko jako wykonanie zobowiązania po stronie pożyczkodawcy. Ma to bardzo ważne znaczenie dla ustalenia momentu, w którym powstaje obowiązek podatkowy. Powstaje on bowiem już w momencie zawarcia umowy, niezależnie od tego, czy później nastąpi przekazanie pieniędzy, albo czy strony rozwiążą umowę lub od niej odstąpią.

W związku z powstaniem obowiązku podatkowego, pożyczkobiorca zobowiązany jest złożyć w urzędzie skarbowym deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnej PCC-3. Nie dotyczy to przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. Płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego są notariusze. Jeżeli zatem umowa pożyczki zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, to notariusz powinien pobrać i odprowadzić do urzędu skarbowego ewentualny podatek PCC od takiej umowy.

O czym warto pamiętać pożyczając pieniądze?

Pożyczanie pieniędzy w gronie rodziny, przyjaciół albo znajomych jest dosyć powszechne. Jednak w momencie udzielania pożyczki, strony nie zawsze przywiązują należytą wagę do aspektów prawnych z nią związanych. Dający pożyczkę nierzadko krępuje się lub uważa za niestosowne w stosunku do bliskich osób zachować bardziej sformalizowane podejście przy zawieraniu tego rodzaju umowy. Zdarza się, że takie zachowanie obraca się później przeciwko niemu i w efekcie ma on trudności w odzyskaniu pieniędzy. Dzisiaj kilka słów o tym, na co zwrócić uwagę przy pożyczce pieniężnej.

Pożyczkę reguluje kodeks cywilny.

Jeżeli pożyczasz komuś pieniądze to zawierasz umowę pożyczki w rozumieniu prawa cywilnego. Umowa ta uregulowana jest w kodeksie cywilnym (art. 720 – 724). Z prawnego punktu widzenia, przez umowę pożyczki pieniężnej osoba, która pożyczki udziela czyli pożyczkodawca, zobowiązuje się przenieść określoną ilość pieniędzy na własność osoby, zaciągającej pożyczkę czyli pożyczkobiorcy. Pożyczkobiorca zobowiązany jest natomiast zwrócić tę samą ilość pieniędzy czyli inaczej mówiąc spłacić pożyczkę. Umowa pożyczki jest więc umową zobowiązującą dla obydwu stron. Dochodzi ona do skutku przez samo porozumienie się stron, czyli od tego momentu jest dla nich prawnie wiążąca. Prawnicy określają takie umowy mianem konsensualnych. Udostępnienie pieniędzy pożyczkobiorcy jest już zrealizowaniem zawartej umowy.

Bankowy tytuł egzekucyjny – jak to działa?

Zaciągając kredyt, pożyczkę lub inne zobowiązanie wobec banku, albo ustanawiając zabezpieczenie na jego rzecz otrzymasz do podpisania pewne oświadczenie. Z oświadczeniem o poddaniu się egzekucji, bo to je mam na myśli, związane są niezwykle istotne dla Ciebie skutki prawne. Może ono stać się podstawą do wystawienia przeciwko Tobie tzw. bankowego tytułu egzekucyjnego i wszczęcia egzekucji komorniczej w przypadku niespłacenia w terminie zadłużenia wobec banku. Naprawdę warto mieć wiedzę na ten temat, jeśli podpisujesz umowy z bankiem. Masz ją właśnie w zasięgu wzroku, poniżej tego zdania. 🙂

Czym jest bankowy tytuł egzekucyjny?

Bankowy tytuł egzekucyjny to dokument wystawiony przez bank na podstawie ksiąg bankowych lub innych dokumentów związanych z wykonywaniem czynności bankowych. Dokument ten może być podstawą do wszczęcia egzekucji komorniczej na wniosek banku przeciwko dłużnikowi, pod warunkiem, że sąd nada mu klauzulę wykonalności (stwierdza ona, że tytuł egzekucyjny może być wykonany przez komornika w drodze przymusowej egzekucji). Uprzywilejowanie banku związane z wystawieniem bankowego tytułu egzekucyjnego, polega na tym, że bank chcąc wszcząć egzekucję przeciwko swojemu dłużnikowi nie musi dochodzić roszczeń w normalnym trybie sądowym.

Bankowy tytuł egzekucyjny w żargonie prawniczym i bankowym nazwany jest po prostu ?b.t.e.?, co ułatwia posługiwanie się tym pojęciem w sytuacjach mniej formalnych.